Kominy są stałym elementem dalekich obserwacji. Ich rozmiary powodują, że są często jedynymi obiektami wyróżniającymi się na horyzoncie. Południowo – wschodnie krańce Polski nie odbiegają od tej reguły choć najbardziej okazałe budowle tego typu zobaczymy na terenie Ukrainy.

Pierwsza grupa to widoczne z Roztocza i okolic pozostałości po nieczynnych kopalniach Jaworowskiego Zagłębia Siarkowego. Najbliżej granicy Polski, w obrębie kopalni Niemirów stoi jeden z najwyższych kominów kopalnianych na terenie zagłębia mierzący 120 m. Kolejny nieco dalej przy kopalni siarki w miejscowości Borysy.

Kolejne dwa stoją przy kopalni w Jażowie Nowym. W latach 90 tych był tu trzeci komin lecz zawalił się na początku XXI wieku, kiedy po zakończeniu wydobycia siarki obiekty tej kopalni ale też i innych na całym jaworowskim zagłębiu zostały opuszczone a z czasem uległy rozgrabieniu i zdewastowaniu.

Drugą grupę zobaczymy również na terenie Ukrainy przenosząc się na północny-wschód od Roztocza; do przygranicznych krańców Grzędy Sokalskiej. Widoczny stąd obszar z bogatymi złożami węgla kamiennego należał niegdyś do Polski ale w 1951 roku z inicjatywy Stalina został „podmieniony” w zamian za ubogą cześć Bieszczadów. Po przejęciu tych ziem ZSRR rozpoczął eksploatację złóż, wybudowano wiele kopalń pracujących do dziś. Stąd tutaj również sporo kominów, widocznych z wielu miejsc i z dużych odległości dzięki dość płaskiej powierzchni terenu. Niektóre z nich to prawdziwe giganty jak ten przy elektrowni w Dobrotworze mierzący 240 metrów.

Najwyższy wodospad na Roztoczu odkryty przez GERP kilkanaście lat temu w trudno dostępnym miejscu w wąwozie Dublen. Film Dawida Flasza – miłośnika Roztocza ze Śląska.

Fragment krzyża z symbolami Męki Pańskiej odnaleziony kilkanaście lat temu przez GERP zyskał nowe życie po rekonstrukcji.

Dzięki sprzyjającej, wrześniowej pogodzie obserwatorom Punktów Widokowych Pd-Wsch Polski, udało się dokonać w krótkim czasie (jak na standardy DO z Roztocza ;)) serii dostrzeżeń, fotografii i opisów kilku od dawna oczekiwanych widoków z Roztocza. Na pierwszy ogień poszły Rawki czyli Duża i Mała Rawka w Bieszczadach ustrzelone z najdalszego jak dotąd punktu na północy – wału Huty Różanieckiej.

Kilka dni później kolejna niespodzianka: Magura Łomniańska uwieczniona przez Radka Masłowskiego z wieży w Suścu z odległości 129,1 km. Jest to jednocześnie pierwsze w historii zdjęcie Karpat z Roztocza Środkowego!

Długo nie trzeba było czekać na następną niesamowitą fotografię – Tarnicę i sąsiednie połoniny z punktu widokowego Łówcza z odległości prawie 142 kilometrów! To obecnie najdalszy widok na tą grupę bieszczadzkich szczytów z kierunku północnego i jeden z najdalszych terenu Polski.

Na deser Rozsypaniec z Łówczy! Czyli kolejny, najdalszy widok z północy na Bieszczady. Ze względu na mniejsze rozmiary względem sąsiednich, szczytów bardzo trudno go wypatrzeć a udało się to Radkowi.

Nie możemy pominąć roli Łukasza Wawrzyszko, który wykonał symulacje, opisy fotografii, motywował, koordynował akcje terenowe.

Jesień to jedna z najlepszych pór roku do dalekich obserwacji więc mamy nadzieję, że pogoda pozwoli nam na kolejne ciekawe strzały w dal.

Zainteresowania turystyczne GERP wykraczają poza Roztocze więc zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią startujemy z relacjami z naszych bliższych i dalszych wypraw w świat.

Na dobry początek Azja Mniejsza – Turcja – wyprawa trzecia.

Wakacje na południowym, tureckim wybrzeżu przeważnie kojarzą się z bezczynnym wylegiwaniem przy hotelowym basenie. To prawidłowe skojarzenie gdyż w okresie letnim temperatury przekraczające 40C w cieniu dość mocno ograniczają aktywność w terenie. Jednak w takich warunkach też da się obejrzeć ciekawe miejsca a także odetchnąć tam gdzie „masowa turystyka” nie dociera. A jest co oglądać więc jak wszędzie na świecie wycieczki do atrakcji turystycznych oferuje mnóstwo firm i firemek ale lepszym pomysłem jest podróżowanie autem według własnego pomysłu i planu. W Turcji drogi są dobrej jakości a miejscowi jeżdżą spokojnie choć zamiast kierunkowskazów używają… klaksonu. Nie ma obaw, na taki system szybko da się przestawić a po pewnym czasie nawet wydaje się wygodniejszy od naszego ;).

Antalya – dla turystów to głównie miasto „przesiadkowe”. W porcie lotniczym masy przyjezdnych przesiadają się do autobusów rozwożących do miejsc docelowego wypoczynku. Warto jednak zatrzymać się tutaj dłużej lub przyjechać ekstra bo samo miasto choć w przeważającej części ze współczesną zabudową jest pięknie położone – rozciągnięte na wiele kilometrów wzdłuż wybrzeża morza Śródziemnego i otoczone potężnymi górami Taurus.

W czasach starożytnych Antalyia była „chwilowo” pod władaniem Rzymian, po których została pamiątka – brama cesarza Hadriana.

Po przejściu przez bramę wchodzimy na klimatyczną starówkę gdzie można smacznie zjeść, wypić i zrobić zakupy. Spacerując starówką dotrzemy do klifowego wybrzeża i portu.

W innym miejscu miasta Asagi Duden Selalesi – robiący potężne wrażenie 40 metrowy wodospad rzeki o tej samej nazwie wpadający ze stromego klifu wprost do morza.

60 km na zachód , w okolicy miasta Kemer wznosi się jedna z wyższych gór masywu Taurus – Tahtali (2350m n.p.m.), na którą prowadzi szlak pieszy (w lecie nie do przejścia choć są śmiałkowe co dają radę! ) oraz jedna z najwyższych kolejek linowych. Szkoda, że tym razem nie udało się wjechać na szczyt bo wg symulacji Łukasza Wawrzyszko (red. profiu Punkty Widokowe PW Polski na FB) widać z niej Cypr leżący w odległości ponad 250km. Więc przy najbliższej okazji wjazd po rekordowe strzały na Tahtali obowiązkowy!

130 km od Antalyi leży klimatyczne i bardzo spokojne miasteczko a właściwie wieś nadmorska Cirali gdzie w otoczeniu afrykańskich krajobrazów i pięknej nadmorskiej okolicy można odpocząć od zgiełku szczytu sezonu turystycznego. W morzu bardzo czysta woda – przejrzystość na kilkadziesiąt metrów umożliwia snoorkowanie i pływanie z ławicami tysięcy kolorowych rybek.

Tak w wielkim skrócie wyglądał nasz najnowszy pobyt w tym pięknym kraju. G.Woźny

Przy południowo-roztoczańskim odcinku granicy UE na terenie Polski są tylko dwa punkty, z których widać ludzkie osady na Ukrainie. Jeden z nich leży w okolicach wsi Moczary skąd zobaczymy z odległości ok 1,5 km fragment wsi Dziewięcierz (obecnie ukraiński Дев’ятиp).

W latach 80. XVIII w. w ramach kolonizacji józefińskiej założono tam niemiecką kolonię Einsingen. Do dziś na miejscowym cmentarzu odnajdziemy nagrobki niemieckich osadników. Przed II WŚ wieś stanowiła jedną całość, którą po powojennym ustaleniu nowych granic podzielono. Skutkiem tego część zabudowań wraz z mieszkańcami została na terenie ówczesnego ZSRR – obecnie Ukraina.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Po latach nieobecności na roztoczańskim niebie pojawiły samoloty rolnicze PZL M18 Dromader. W dniach 6-31 maja 2019 będą wykonywały regularne loty, których celem są opryski owadobójcze zlecone przez Lasy Państwowe. W czasie akcji obowiązuje zakaz wstępu do lasu. Mapki z planowanym obszarem oprysków dostępne są na stronie:

http://www.lubaczow.krosno.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/hWwQfwm7ycDs/content/informacja-o-zabiegu-agrolotniczym?fbclid=IwAR1bNT8hHLXHSWLdkgh-FkrDkuzKw078J5YQxtiriAWbtHJFse1QYPrHVUs

Amerykańska lokomotywa na stacji w Horyńcu-Zdroju

Wyprodukowana w USA lokomotywa spalinowa JT42CWRM/Class 66 (prod. Electro-Motive Diesel ) waży 126 ton, a jej silnik osiąga moc 3290 KM!

Spalinowozy Class 66 używane są w Polsce przez prywatnego przewoźnika kolejowego Freightliner PL (FPL) wchodzącego w skład brytyjskiej grupy Freightliner Group.

FPL dostarczył na stację Horyniec-Zdrój kilka tysięcy ton kruszywa, które będzie wykorzystane na cele budowy deptaka spacerowego w dzielnicy uzdrowiskowej.

 

Punkt w Nowinach Horynieckich wciąż zaskakuje! Na zdjęciu z Haliczem i Rozsypańcem łopaty turbin elektrowni wiatrowych pracujących w okolicach Sambora na Ukrainie w odległości prawie 100 kilometrów!

Łopaty mają kilka metrów szerokości więc z takiego dystansu nie jest to może zbyt spektakularny widok jednak szczególnie cenny jest dla nas bo po raz kolejny potwierdza się możliwość zobaczenia obiektów stosunkowo niewielkich z dużych odległości. Coraz bardziej realne jest więc to na co czekamy – widok krzyża na Tarnicy z Roztocza Południowego. Na zdjęciach poniżej farmy wiatrowe Kalników i Hnatkowice – Orzechowce stojące bliżej Roztocza, widoczne z Nowin oraz z Łówczy.

Wiatraki wypatrzył Łukasz Wawrzyszko, zdjęcia z Łówczy Grzegorz Kostur, zdjęcia z Nowin Grzegorz Woźny.